Stadsdichter

We hebben er één! Sinds een week is Arjan Keene de officiële stadsdichter van Ede. Hierbij wil ik hem dan ook van harte feliciteren met dit heugelijke feit. Maar toch ben ik niet helemaal in een euforische stemming geraakt. Ik wil op deze plek dan ook een lichte kritische noot kraken.

Onlangs twitterde iemand: "Nu nog stadsrechten en een stadsmuur en de zaak is compleet". Kijk, dan heb ik de neiging om er cynisch achteraan te denken: "Vergeet dan ook de publieke schandpaal en het in-vieren-delen niet". Is de intensie achter het stadsdichterschap vooruitgang of gewoon weemoed naar lang vervlogen tijden?

Bij de aankondiging van de verkiezing las ik al eerder ergens de opmerking: Wageningen heeft er ook één. Kijk, dan ontstaat bij mij toch de gedachte dat gehele gebeuren lichtelijk ingegeven is door een vorm van regionale jaloezie en wedijver. Het is bijna een wetmatigheid. Zet kleine kinderen aan het tekenen en een aantal zullen nadoen wat anderen net eerder hebben bedacht.

Je hebt nu eenmaal (be)denkers en zij die slechts volgen. In het kader van de Edese vernieuwingsdrang, het zogenaamde bruisen, is het van groot belang om met orginele ideeën te komen. Kijk dus vooral niet achteruit en ook niet opzij naar anderen, maar met open vizier naar voren.

Dus gemeentebestuur, politici, ondernemers en burgers van Ede, laat u inspireren en blijf daarbij uiterst creatief en vernieuwingsgezind. Laat nu de net verkozen stadsdichter van Ede ons in dat proces dan ook maar de weg wijzen!