Het is een bekend fenomeen in de wielersport. Van die stoempende renners die zelf niet in de race zijn voor een podiumplek. Ze voorzien slechts hun kopmannen van eten en drinken, houden ze uit de wind of rijden als een ‘malle’ het gat dicht na een lekke band. De zogenaamde waterdragers dus. Hier denk ik wel eens aan in deze verkiezingstijd. Bij veel partijen heb je van deze onzichtbare krachtpatsers.
Niet direct op een verkiesbare plaats maar wel heel veel werk verzettend. Posters plakken op de borden. Op twitter en facebook alles retweeten en delen wat hun clubje vooruit kan helpen. Folderen en flyeren. Ballonnen, stickers en wat nog meer uitdelen bij winkelcentra. Vaak een enorme zendingsdrang bezittend om in persoonlijke contacten er voor te zorgen dat jij op hun club gaat stemmen!
Laat ik er eens een tweetal uitpikken. Bij het Edese CDA heb je bijvoorbeeld het duo Frederik en Harmen. De eerste is campagneleider en een soort van ideologische spindoctor. De tweede een manusje van alles, niet te beroerd om wat ook maar in belang van de partij te doen. Dreigt hun kopman van het verkiezingsbord te vallen dan wordt met ‘Quast en lijm’ hun blijde ‘Bootschap’ weer lekker glad gestreken.
Hopelijk wordt de inspanning van al de Edese waterdragers uiteindelijk beloond. Dat het na 19 maart aanstaande niet voor hen water naar de zee dragen is geweest. Dus laat mij nu maar eens waterdrager zijn voor alle lokale politieke ‘knechten’. Dat deze column als een bidon met lavend koel en helder water voor hen mag zijn. Want bedenk dat ook wielerknechten kunnen uitgroeien tot tourwinnaars!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten